जैसें समुद्री लवण न पडे। तंव वेगळें अल्प आवडे। मग होय सिंधूचि एवढें। मिळे तेव्हां॥

जैसें समुद्री लवण न पडे। तंव वेगळें अल्प आवडे। मग होय सिंधूचि एवढें। मिळे तेव्हां॥

समुद्रात लवण म्हणजे मीठ पडत नाही तोपर्यंत ते मीठ एवढेसे वाटते. मात्र तेच आणि तेवढेसेच मीठ जेव्हा समुद्रात, सिंधूत पडते, तेव्हा ते
समुद्राएवढे होते. मोठे आणि लहान याबाबत आपल्यात खूप संभ्रम असतो. आपल्यापेक्षा मोठा नेमका कोण? लहान कोण? एकीकडे अमेरिका आणि दुसरीकडे चीन यांमध्ये आपण नेमके मोठे की लहान? त्याचबरोबर एखाद्यासारखे होणे वाईट की चांगले? अनुकरणानेच जर आपण शिकत असू तर एखाद्याचे अनुकरण करणे वाईट कसे असेल? अनुकरण हे अंधानुकरण नेमके कधी होते? अनुकरणाची सांस्कृतिक गरज असते काय? एखाद्या
संस्कृतीत अनुकरण करण्याला प्रोत्साहन दिले जाते तर एखाद्या संस्कृतीत अनुकरणाला वाईट मानले जाते? यात माध्यमांचा नेमका वापर कसा होतो?